Kyliks – ceramika starożytnej Grecji
Kyliks (gr. κύλιξ, łac. calix) to charakterystyczna ceramika starogrecka, która przybierała formę szerokiej, płaskiej czary przeznaczonej do picia wina. Grecka nazwa oznacza kielich.
Budowa i funkcja
Kyliks cechował się płytką formą osadzoną na wysokiej nóżce z szeroką podstawą oraz dwoma poziomymi uchwytami. Naczynie występowało w różnych wariantach i zyskało szczególną popularność w ceramice attyckiej w drugiej połowie VI wieku oraz w V wieku p.n.e. Było często zdobione zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz, gdzie umieszczano dekoracje w formie medalionów.
Wnętrze kyliksów często zawierało sceny, które stawały się widoczne dopiero po wypiciu wina. Motywy te miały różnorodny charakter, czasem o erotycznym wydźwięku. Kształt naczynia sprzyjał piciu w pozycji półsiedzącej, co było typowe podczas sympozjonów – greckich uczt.
Znaczenie w historii
Od końca XVII wieku kyliksy zaczęły pełnić głównie funkcje dekoracyjne, zyskując popularność w okresie europejskiego klasycyzmu.
Kategorie
- Ceramika starożytnej Grecji
- Naczynia stołowe
