John Barrymore
John Barrymore, właściwie John Sidney Blyth (1882-1942), był amerykańskim aktorem znanym z ról w repertuarze szekspirowskim, w tym słynnej interpretacji Hamleta.
Życiorys
Wczesne lata
John Barrymore urodził się w Filadelfii w rodzinie aktorskiej. Jego ojciec, Maurice Barrymore, w wyniku choroby, zmusił go do rozpoczęcia kariery aktorskiej w młodym wieku. W wieku 13 lat rozpoczął edukację w jezuickiej szkole w Waszyngtonie.
Kariera
Barrymore występował na Broadwayu w licznych sztukach, takich jak Glad of It i A Slice of Life. Jego najbardziej znane role to Ryszard III w 1920 roku oraz Hamlet w 1923 roku, które zdobyły uznanie widzów, nawet w Wielkiej Brytanii.
Jako aktor filmowy zadebiutował w An American Citizen (1913) i zagrał w wielu filmach, w tym w Dr Jekyll i pan Hyde (1920) oraz Romeo i Julia (1936). Niestety, zmagania z alkoholizmem wpłynęły na jego karierę, prowadząc do problemów z pamięcią i występami.
Życie prywatne
Barrymore miał skomplikowane życie osobiste. W 1910 roku ożenił się z aktorką Katherine Harris, a następnie z pisarką Blanche Thomas, z którą miał córkę. Wśród jego licznych romansów były m.in. relacje z Mary Astor oraz Dolores Costello, z którą miał syna.
Wybrana filmografia
- Doktor Jekyll i pan Hyde (1920)
- Sherlock Holmes (1922)
- Piękny Brummell (1924)
- Don Juan (1926)
- Romeo i Julia (1936)
- Niewidzialna kobieta (1940)
Podsumowanie
John Barrymore, znany jako „największy aktor swojego pokolenia”, pozostawił trwały ślad w historii teatru i kina, mimo osobistych zmagań z nałogami. Otrzymał gwiazdę na Hollywood Walk of Fame w uznaniu jego wkładu w przemysł filmowy.
