Emi Kussi

Emi Kussi, znany również jako Mount Koussi, to wygasły wulkan tarczowy znajdujący się w północno-zachodnim Czadzie, w obrębie masywu wulkanicznego Tibesti. Jest to najwyższy szczyt zarówno w Czadu, jak i na Saharze, osiągający wysokość 3415 m n.p.m.

Położenie

Emi Kussi leży 176 km na północny zachód od miasta Faya, w południowo-wschodnim rejonie masywu Tibesti.

Opis

Emi Kussi jest wulkanem tarczowym zbudowanym z różnych skał wylewnych, takich jak trachit, ryolit, bazalt i andezyt. Na jego szczycie znajduje się krater o średnicy 19 km i głębokości 1200 m, a także system kalder o wymiarach 12 × 15 km. W południowo-wschodniej części kaldery znajduje się mniejsza kaldera Era Kohor, o średnicy 2–3 km i głębokości 350 m.

Na zboczach wulkanu znajdują się suche doliny (wadi) z ubogą roślinnością trawiastą. Ostatnia aktywność wulkanu miała miejsce około 1,32 miliona lat temu, co czyni go jednym z najstarszych wulkanów w regionie.

Historia

Emi Kussi został zdobyty po raz pierwszy przez Wilfreda Thesigera w latach 30. XX wieku. Kolejne wejście miało miejsce w 1957 roku, kiedy to szczyt zdobyła grupa brytyjskich wspinaczy.