„`html
Katarzyna Parr
Katarzyna Parr (około 1512-1548) była ostatnią żoną króla Henryka VIII, a jednocześnie królową Anglii i Irlandii. Była znana z tego, że miała czterech mężów, a przed małżeństwem z Henrykiem dwukrotnie owdowiała. W znaczący sposób wpłynęła na edukację dzieci Henryka, szczególnie Elżbiety i Edwarda, oraz przyczyniła się do wprowadzenia Trzeciego Aktu Sukcesji w 1543 roku, który przywrócił prawo sukcesji córkom króla. Po śmierci Henryka poślubiła Tomasza Seymoura, zmarła jednak w wyniku komplikacji poporodowych.
Życiorys
Młodość
Katarzyna Parr urodziła się w rodzinie szlacheckiej jako najstarsze dziecko sir Tomasza Parra. Jej matka, Maud Green, była bliską przyjaciółką Katarzyny Aragońskiej. Katarzyna była dobrze wykształcona, mówiła płynnie w kilku językach i przejawiała małe zainteresowanie tradycyjnymi kobiecymi zajęciami.
Małżeństwo z sir Edwardem Borough
W wieku 17 lat Katarzyna wyszła za mąż za sir Edwarda Borough, który zmarł w 1533 roku. Następnie, w 1534 roku, poślubiła Jana Neville’a, barona Latimer, z którym przeżyła trudne czasy związane z katolickimi buntami.
Małżeństwo z Henrykiem VIII
W 1543 roku Katarzyna poślubiła Henryka VIII. Jako królowa, zyskała przyjaźń dzieci króla i stała się regentką podczas jego nieobecności. Jej poglądy religijne były źródłem podejrzeń wśród katolików, a jej książki, takie jak Lamentacje grzesznika, wyrażały jej reformacyjne przekonania.
Małżeństwo z Tomaszem Seymourem
Po śmierci Henryka, Katarzyna tajnie poślubiła Tomasza Seymoura. Ich związek był kontrowersyjny, a Katarzyna wkrótce zaszła w ciążę. Zmarła 5 września 1548 roku w wyniku gorączki połogowej, sześć dni po porodzie.
Losy grobu
Katarzyna została pochowana w kaplicy St. Mary’s Sudeley. Po wojnie domowej zapomniano o jej grobie, aż do jego przypadkowego odkrycia w XVIII wieku. W 1837 roku zbudowano dla niej nowy grobowiec z inskrypcją.
Podsumowanie
Katarzyna Parr była znaczącą postacią w historii Anglii. Jako ostatnia żona Henryka VIII, odegrała kluczową rolę w edukacji jego dzieci i przyczyniła się do reform religijnych w kraju. Jej życie było pełne wyzwań, a jej śmierć pozostawiła po sobie trwały ślad w historii monarchii angielskiej.
„`
