„`html
Henryk Hipolit Rodakowski
Henryk Hipolit Rodakowski (1823-1894) był polskim malarzem realistycznym i portrecistą. Urodził się we Lwowie w rodzinie prawniczej, a studia prawnicze odbył w Wiedniu, gdzie równocześnie uczył się malarstwa.
Życie i kariera
W latach 1846-1867 mieszkał w Paryżu, gdzie kontynuował naukę malarstwa. W 1852 roku zdobył medal I klasy na Salonie za portret generała Dembińskiego. W 1861 roku ożenił się z Kamilą Blühdorn i miał dwoje dzieci.
Rodakowski był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Po powrocie do Polski mieszkał w majątku Pałahicze, a później w Bortnikach. Ostatecznie osiedlił się w Krakowie, gdzie pełnił funkcje dyrektora Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz przewodniczącego Komitetu Muzeum Narodowego. Zmarł niespodziewanie w 1894 roku.
Twórczość
Rodakowski był znany głównie z portretów, ale tworzył również obrazy historyczne, rodzajowe i animalistyczne. Jego prace łączyły elementy romantyzmu i klasycyzmu, a portrety charakteryzowały się głęboką psychologiczną analizą postaci oraz mistrzowskim użyciem koloru.
Do jego najbardziej znanych dzieł należą:
- Generał Henryk Dembiński (1852)
- Portret matki (1853)
- Wojna kokosza (1872)
Wybrane dzieła
- Autoportret przy sztalugach (1858)
- Portret Adama Mickiewicza (1856)
- Portret córki, Marii Woźniakowskiej (1891)
- Stróż (1868)
Odznaczenia
Rodakowski był kawalerem Legii Honorowej i otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Leopolda oraz Order Franciszka Józefa.
Pochówek
Zmarł 28 grudnia 1894 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
„`
