Na podstawie powołanego porozumienia wydawane były decyzje, postanowienia i zalecenia konserwatorskie, które stosownie do ustawy o ochronie zabytków należą do kompetencji wojewódzkich konserwatorów zabytków.
Zadania te były wykonywane mimo obiektywnych trudności czy to wynikających z niejednoznacznych przepisów prawa, czy też związanych z problematyką zabytków i ich zaadaptowania do współczesnych funkcji i potrzeb mieszkańców, ale również – o ile nie przede wszystkim – trudności we współpracy z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Od wielu lat współpraca ta była bardzo trudna, a od ponad roku była wręcz niemożliwa.
Organ ten konsekwentnie unikał podjęcia rozmów w zakresie prowadzenia spraw skomplikowanych i problematycznych, koncentrując się wyłącznie na wyolbrzymianiu problemów i krytykowaniu działań podejmowanych przez Miejskiego Konserwatora Zabytków. Działania te nie tylko wykraczały poza ustawowe prawo kontroli i weryfikacji działań Miejskiego Konserwatora Zabytków, ale wręcz poza kompetencje organu administracyjnego.
Publikowane na portalach społecznościowych jak również rozpowszechniane w trakcie wywiadów informacje dotyczące nieprawidłowości w zakresie działań Miasta Wrocławia odnośnie ochrony zbytków, czy wręcz publiczne oskarżanie o brak kompetencji, zaniedbania, czy wręcz działania na szkodę zabytków daleko wykraczają poza zakres umocowania organu, jakim jest Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków. A przy tym komunikowanie się poprzez media i portale społecznościowe nie jest ustawową formą komunikacji pomiędzy organami administracji.
Istnieje również widoczny dysonans między dużą aktywnością publiczną organu rządowego oraz brakiem jego aktywności administracyjnej. O ile prywatne poglądy osoby piastującej tą funkcję są jej konstytucyjnym prawem o tyle rozpowszechnianie takich informacji publicznie jest niedopuszczalne, albowiem godzi w dobre imię organów administracji samorządowej.
Podejmowane przez nas od wielu lat próby zmiany formuły współpracy niestety nie przyniosły rezultatów, co wymusiło podjęcie decyzji o wypowiedzeniu porozumienia.
Na terenie Wrocławia znajduje się ponad
10 tysięcy obiektów
wpisanych do gminnej ewidencji zabytków, jak również wiele innych, które nie są wpisane indywidualnie, ale na podstawie przepisów prawa podlegają ochronie konserwatorskiej.
Rocznie Miejski Konserwator Zabytków wydawał około 1500 pozwoleń-decyzji konserwatorskich oraz około 1000 zaleceń konserwatorskich.
Należy podkreślić, że Wrocław na realizacje tych zadań (do wykonywania których na podstawie ustawy powołany jest wojewódzki konserwator zabytków)
otrzymywał rocznie 10 tys. zł
. Kwota ta nie pokrywała nawet ułamka kosztów związanych z przejęciem tych zadań od Wojewody.
Jednocześnie pragniemy uspokoić mieszkańców Wrocławia i inwestorów
. Wypowiedzenie porozumienia nie powinno wpłynąć na czas wydawania pozwoleń, uzgodnień i zaleceń, ponieważ Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków obowiązują ustawowe terminy załatwienia sprawy i pozostajemy w przekonaniu, że terminy te będą dotrzymywane.
Wrocław w dalszym ciągu realizować będzie
zadania własne gminy
w zakresie ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, działając przez wyspecjalizowaną komórkę Urzędu Miejskiego Wrocławia, którym jest Dział Zbytków (poprzednio Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków). Miejski Konserwator Zabytków m.in. nadal prowadził będzie gminną ewidencję zabytków, we współpracy z innymi komórkami urzędu nadal ustalał będzie zakres prac konserwatorskich w obiektach zabytkowych należących do miasta, będzie również przygotowywać specjalistyczne opinie dla miejskich jednostek.
Miejski Konserwator Zabytków nadal będzie prowadził współpracę z organami administracji rządowej, samorządowej, organizacjami społecznymi oraz instytucjami ochrony dóbr kultury. Pozostajemy również otwarci na współpracę z Dolnośląskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w zakresie ochrony zabytków Miasta Wrocławia.
Źródło:
Biuro Prasowe Urzędu Miejskiego Wrocławia
