Żywa torpeda
Żywa torpeda to podwodny pojazd wyposażony w materiał wybuchowy, przeznaczony do ataków samobójczych lub dywersyjnych. Najbardziej znanym przykładem jest japońska torpeda Kaiten, używana podczas II wojny światowej. Mimo teoretycznej szansy na przeżycie, załogi często ginęły lub były wzięte do niewoli.
Historia
Pierwszy skuteczny atak żywą torpedą miał miejsce 31 października 1918 roku, gdy włoska torpeda Mignatta zatopiła austro-węgierski pancernik SMS „Viribus Unitis” w porcie Pola. W czasie II wojny światowej wyróżnia się atak trzech włoskich torped Maiale na brytyjskie okręty w porcie Aleksandria w grudniu 1941 roku, gdzie skutkiem ataku był zatopiony pancernik HMS „Queen Elizabeth” oraz uszkodzenia innych jednostek. W latach 70. XX wieku w Polsce powstał Błotniak, pojazd podwodny do działań dywersyjnych, inspirowany żywymi torpedami.
Taktyka
- Atak samobójczy: japońskie torpedy Kaiten
- Podczepienie miny zegarowej:
- włoskie Mignatta i Maiale
- brytyjskie Chariot
- Wystrzelenie podwieszonej torpedy: niemieckie Neger
- Niszczenie małymi minami: Błotniak, w celu atakowania newralgicznych miejsc okrętów i infrastruktury
Kraje stosujące żywą torpedę
- I wojna światowa: Włochy (Mignatta)
- II wojna światowa:
- Japonia (Kaiten)
- Niemcy (Neger, Marder, Hai)
- Wielka Brytania (Chariot)
- Włochy (Maiale)
