Reklama
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Związki kompleksowe

„`html

Reklama

Związki kompleksowe

Związki kompleksowe, znane również jako związki koordynacyjne, to chemiczne struktury składające się z atomu centralnego i ligandów, które tworzą z nim wiązania koordynacyjne.

Główne pojęcia

  • Atom centralny: atom lub jon przyłączający ligandy.
  • Ligandy: grupy lub jony związane z atomem centralnym, mogą być jednofunkcyjne lub wielofunkcyjne.
  • Liczba koordynacyjna: sumaryczna liczba wiązań atomu centralnego z ligandami.
  • Stopień utlenienia: formalny ładunek atomu centralnego, często kontrowersyjny w ustaleniu.

Budowa

Kompleksy składają się z atomu centralnego, który jest akceptorem elektronów, oraz ligandów, które są ich donorami. Obszar zajmowany przez atom centralny i ligandy to wewnętrzna sfera koordynacji, a jony neutralizujące ładunek kompleksu tworzą zewnętrzną sferę koordynacji.

Reklama

Podział

  • Według ładunku:
    • kompleksy obojętne
    • kompleksy jonowe
  • Według liczby atomów centralnych:
    • kompleksy jednocentrowe
    • kompleksy wielocentrowe
    • klastery
  • Rodzaje ligandów:
    • ligandy nieorganiczne (np. H2O, NH3)
    • ligandy organiczne (np. aminy, alkohole)
    • kompleksy metaloorganiczne
    • kompleksy organiczne

Trwałość

Trwałość związków kompleksowych jest uzależniona od wielu czynników, w tym:

  • stopień utlenienia metalu
  • promień jonowy
  • liczba koordynacyjna
  • charakter atomów koordynujących

Trwałość dzieli się na termodynamiczną i kinetyczną, przy czym ta pierwsza odnosi się do równowagi reakcji tworzenia kompleksu.

Nomenklatura

Ligandy ujemne kończą się na „o”, a obojętne pozostają niezmienione. W nazwie jonu kompleksowego ligandy wymienia się przed atomem centralnym. Przyrostki greckie (mono-, di-, tri-) określają liczbę ligandów, a liczebniki łacińskie (bis-, tris-) są używane w odniesieniu do ligandów w grupach.

Dysocjacja

Kompleksy mogą mieć charakter jonów kompleksowych lub być elektroobojętne. Dysocjacja w roztworach wodnych prowadzi do powstania trwałych jonów kompleksowych. Przykłady reakcji dysocjacji kompleksów platyny są przedstawione poniżej:

  • [Pt(NH3)6]Cl4 → [Pt(NH3)6]4+ + 4 Cl
  • K2[PtCl6] → 2 K+ + [PtCl6]2−

„`

Reklama
Reklama