„`html
Żuraw Krzykliwy (Grus americana)
Żuraw krzykliwy to duży ptak wodny z rodziny żurawi (Gruidae), obecnie występujący w Parku Narodowym Bizona Leśnego w Kanadzie oraz w Aransas National Wildlife Refuge w Teksasie. Poza tym, w niewoli utworzono osiadłe populacje w Kissimmee Prairie na Florydzie oraz w Górach Skalistych.
Taksonomia
Gatunek został po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku jako Ardea americana. Obecnie klasyfikowany jest w rodzaju Grus jako G. americana.
Morfologia
Długość ciała żurawia krzykliwego wynosi 130–160 cm, a jego masa to 4500–8500 g. Rozpiętość skrzydeł osiąga 200–230 cm. Upierzenie jest głównie białe, z czarnymi lotkami i nogami. Głowa jest naga, z czerwoną skórą, a tęczówka ma kolor żółty. Samce są zazwyczaj większe od samic.
Zasięg Występowania
Żuraw krzykliwy jest gatunkiem wędrownym. Gniazduje w Parku Narodowym Bizona Leśnego, a zimuje w Teksasie. Osiadła populacja występuje na Florydzie, a wędrowne ptaki migrują między Wisconsin a Florydą. Preferują otwarte obszary z wodą i roślinnością.
Pożywienie
Żuraw krzykliwy jest wszystkożerny, żywiąc się zarówno roślinnością, jak i zwierzętami. W zimie zjada głównie kraby kalinki oraz owoce, a w sezonie lęgowym poluje na ryby, owady, płazy i małe ssaki.
Rozród
Jest to gatunek monogamiczny, który gniazduje po raz pierwszy w wieku około 4 lat. Żurawie składają jaja od kwietnia do maja, a gniazda budują na wodzie. W zniesieniu znajdują się zazwyczaj 2 jaja, które są wysiadywane przez 30–35 dni. Młode ptaki opierzone są w ciągu 80–100 dni, ale pozostają pod opieką rodziców przez 9 miesięcy.
Status Zagrożenia
Żuraw krzykliwy jest uznawany za gatunek zagrożony (EN) od 1994 roku. W 2007 roku populacja na wolności wynosiła 382 osobniki. Główne zagrożenia to nadmierny odłów, zmiany w środowisku oraz drapieżnictwo. W ostatnich latach trend populacji był wzrostowy, mimo że susze i inne czynniki wciąż wpływają na liczebność gatunku.
„`
