„`html
Ziemięcin
Ziemięcin to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Goszczanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Historia
Pierwsza pisemna wzmianka o Ziemięcinie pochodzi z roku 1136, kiedy to wieś była wymieniana w Bulli Papieża Innocentego II jako własność Arcybiskupa Gnieźnieńskiego. Badania archeologiczne wskazują, że osadnictwo na tym terenie sięga czasów epoki kamiennej.
W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego z XVI wieku Ziemięcin opisany jest jako wieś w powiecie tureckim, mająca 16 domostw i 333 mieszkańców. W roku 1827 liczba domostw wzrosła do 25, a mieszkańców do 215. Na wzgórzu w Ziemięcinie znajdują się resztki przedhistorycznego nasypu, w którym odkryto urny i narzędzia kamienne.
- W 1232 roku ks. Władysław Odonicz nadał wsi prawa, które zamieniono z kościołem św. Wawrzyńca w Kaliszu.
- W 1553 roku wieś posiadała 15 łanów kmieciowych i 4 rzemieślników.
- W 1278 roku wieś otrzymała prawa niemieckie-nowotarskie.
Na terenie Ziemięcina znajdowały się dwie osady: Karczma i Młyn. Karczma, usytuowana przy skrzyżowaniu dróg, miała jedno domostwo i 6 mieszkańców, natomiast Młyn – jedno domostwo i 7 mieszkańców. W Ziemięcinie przed I wojną światową zbudowano młyn-wiatrak, który spłonął w wyniku uderzenia pioruna.
W okresie II wojny światowej wieś należała do Kraju Warty, a w latach 1954–1972 była siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej. W 1946 roku powstała tu Ochotnicza Straż Pożarna.
„`
