Źdźbło traw
Źdźbło (łac. culmus) to charakterystyczna łodyga rodziny wiechlinowatych (traw). Wyróżnia się zgrubiałymi węzłami z merystemem interkalarnym oraz międzywęźlami, które zazwyczaj zawierają szybko zanikającą tkankę miękiszową. Źdźbła są zazwyczaj zielne, chociaż mogą również drewnieć, jak w przypadku bambusów. Mimo delikatnej budowy, źdźbła charakteryzują się dużą wytrzymałością.
Budowa i morfologia
Źdźbło traw jest zazwyczaj okrągłe lub spłaszczone, podczas gdy turzyce mają łodygi kanciaste. W dolnej części źdźbło może się rozgałęziać oraz wytwarzać korzenie przybyszowe. Liście wyrastają naprzeciwlegle, tworząc kolanko, które chroni tkankę twórczą.
Anatomia
Źdźbło składa się z pustych międzywęźli i węzłów, a dolne części międzywęźli zawierają merystem interkalarny, co pozwala na szybki wzrost. Wiązki przewodzące są umieszczone w dwóch pierścieniach, co uniemożliwia łodygom przyrost na grubość. Oprócz tego, otoczone są tkanką sklerenchymatyczną, co zapewnia elastyczność i wytrzymałość.
Zastosowanie
Źdźbła traw mają szerokie zastosowanie, w tym:
- Produkcja biomasy, głównie ze słomy z upraw zbóż.
- Pasza dla zwierząt oraz biopaliwa.
- Ściółka w ogrodnictwie i podłoże do produkcji grzybów.
- Materiał do wyrobów dekoracyjnych.
- Produkcja mat budowlanych i krycia dachów z trzciny.
- Surowiec do produkcji cukru trzcinowego z trzciny cukrowej.
- Drewno z bambusów, które służy do produkcji mebli i innych wyrobów.
Podsumowanie
Źdźbło to istotny element roślinności trawiastej, wykazujący różnorodne zastosowania w przemyśle i ogrodnictwie. Jego unikalna budowa pozwala na elastyczność i wytrzymałość, co czyni je cennym surowcem.
