„`html
Zbigniew Jerzy Sobotka
Zbigniew Sobotka (ur. 27 sierpnia 1952 w Lidzbarku) to polski polityk i działacz PZPR, który sprawował mandat posła w Sejmie przez pięć kadencji oraz pełnił funkcję wiceministra spraw wewnętrznych i administracji.
Życiorys
Zbigniew Sobotka ukończył Technikum Mechaniczno-Hutnicze w Warszawie, a następnie pracował w Hucie Warszawa jako walcownik stali. W 1976 roku dołączył do PZPR i został zastępcą członka Biura Politycznego Komitetu Centralnego. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w 1989 roku jako przedstawiciel rządu. W 1990 roku był jednym z założycieli Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a w 1999 roku przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
W latach 1989–2005 zasiadał w Sejmie, a w latach 1994–1997 był sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. W lipcu 1997 roku kierował rządowym sztabem do walki z powodzią tysiąclecia.
Afera starachowicka
24 stycznia 2005 roku Sąd Okręgowy w Kielcach skazał go na 3,5 roku pozbawienia wolności za przekazanie tajnych informacji dotyczących planowanej akcji policji. Wyrok ten został potwierdzony przez Sąd Apelacyjny w Krakowie. W wyniku kontrowersyjnej procedury ułaskawienia, prezydent Aleksander Kwaśniewski zmniejszył karę do roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (1983)
- Medal Honorowy im. Józefa Tuliszkowskiego (1996)
Podsumowanie
Zbigniew Sobotka to kontrowersyjna postać polskiej polityki, której kariera obejmuje wiele lat działalności w różnych strukturach rządowych oraz w parlamencie. Jego aktywność polityczna została jednak przyćmiona przez skandal związany z aferą starachowicką.
„`
