Zara (plemię)

Plemiona Słowiańskie: Żarowianie

Żarowianie to średniowieczne plemię słowiańskie, które należało do grupy plemion łużyckich. Zamieszkiwali tereny między Nysą Łużycką a Bobrem, głównie w rejonie dzisiejszych Żar, gdzie znajdował się ich główny gród. Plemiona te zostały podbite przez Bolesława Chrobrego, a ich sąsiadami byli Nice oraz Łużyczanie i Bobrzanie, oddzieleni lasami i bagnami.

Grod Żarowian w Żarach został później przekształcony w osadę targową. W 1548 roku pastor Mikławš Jakubica z Lubanic przełożył Nowy Testament na dialekt Żarowian, uwzględniając wpływy innych dialektów łużyckich, czeskiego oraz polskiego.

Geneza nazwy

Nazwa plemienia Żarowian może mieć różne źródła, w tym:

• słowo żuraw, odniesione do bagnistych łąk, które były siedliskiem tych ptaków,
• termin zara, zora lub zor, które mogą odnosić się do porannej zorzy, związanej z pogańskim kultem słońca,
• słowo żar, związane z metodą wypalania lasów w celu zakładania pól uprawnych (gospodarka żarowa),
• słowo zara, oznaczające kwaśną łąkę, która była powszechna w regionie.

Wspomnienie o Żarowianach znajduje się w kronice Thietmara z Merseburga z 1007 roku.

Bibliografia

• Jaworski, Tomasz – „Żary w dziejach pogranicza śląsko-łużyckiego”, Żary 1993