„`html
Szarotka alpejska
Leontopodium nivale subsp. alpinum (Cass.) Greuter, znana jako szarotka alpejska, to podgatunek rośliny występujący w Alpach, Apeninach, Karpatach oraz górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce można ją spotkać wyłącznie w Tatrach.
Morfologia
Szarotka alpejska to niska roślina, osiągająca wysokość 5–20 cm. Cała pokryta jest gęstym, filcowatym kutnerem, co chroni ją przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Pęd jest słabo ulistniony i nie tworzy rozłogów, lecz można ją spotkać na stromych ścianach i w wąwozach.
Uprawa
Roślina ta jest często uprawiana jako ozdobna w ogrodach skalnych, jednak jest wymagająca. Preferuje suche, dobrze odprowadzające wodę stanowiska, najlepiej w najwyższej części ogródka. Rozmnaża się przez wysiew nasion wiosną lub przez podział kęp. Szarotka potrzebuje gleby bogatej w wapń i wymaga ochrony przed mrozem w czasie bezśnieżnych zim.
Zagrożenia i ochrona
Szarotka alpejska jest objęta ścisłą ochroną gatunkową w Polsce oraz w wielu krajach Europy, takich jak Szwajcaria i Słowenia. W przeszłości była zagrożona z powodu zbierania jej przez ludzi.
Obecność w kulturze i symbolice
- Szarotka alpejska jest symbolem w logo austriackich organizacji górskich.
- Jej angielska nazwa, alpine stars, zainspirowała nazwę włoskiej firmy Alpinestars.
- Wizerunek szarotki znajduje się na monetach euro w Austrii.
- Jest symbolem czystości i niewinności w Szwajcarii oraz narodowym kwiatem tego kraju.
- W 1907 roku stała się odznaką wojsk alpejskich Austro-Węgier.
- Obecnie szarotka jest symbolem jednostek górskich w Niemczech.
- Na Podhalu była znana jako kocia łapka.
W związku z jej pięknem i symbolicznym znaczeniem, szarotka alpejska pozostaje istotnym elementem kulturowym i przyrodniczym w regionach górskich.
„`
