Współczynnik płodności kobiet

Współczynnik płodności kobiet

Współczynnik płodności kobiet to miara, która określa liczbę urodzeń żywych w stosunku do liczby kobiet w wieku rozrodczym (15–45 lat) w danej populacji. Zwykle oblicza się go w ujęciu rocznym, a jego wartość można wyrazić w procentach lub promilach.

Wzór na obliczenie współczynnika płodności przedstawia się następująco:

$W\_\{pl\}\; =\; \backslash mathrm\{\backslash frac\{U\_\backslash text\{ż\}\}\{K\_\{(15-45)\}\}\}\backslash text\{C\},$

gdzie:

• $U\_\backslash text\{ż\}$ – liczba urodzeń żywych
• $K\_\{(15-45)\}$ – liczba kobiet w wieku rozrodczym
• $C$ – stała, zazwyczaj 100 lub 1000

Współczynnik płodności jest często analizowany w kontekście różnych grup wiekowych, na przykład kobiet w wieku 25–29 lat:

$W\_\{pl\}\; =\; \backslash mathrm\{\backslash frac\{U\_\backslash text\{ż\}\}\{K\_\{(25-29)\}\}\}\backslash text\{C\}.$

Zmiany w płodności w Polsce

W Polsce w pierwszej połowie XX wieku najwyższy współczynnik płodności dotyczył kobiet w wieku 25–29 lat. Jednak od lat 60. XX wieku obserwowano wzrost płodności wśród kobiet w wieku 19–24 lata. Po roku 2000, podobnie jak w pierwszej połowie stulecia, najwięcej urodzeń występowało w grupie wiekowej 25–29 lat.

Warto zauważyć, że od czasów po II wojnie światowej w Polsce współczynnik płodności dla całej populacji ma tendencję spadkową.