Władysław z Oporowa
Władysław z Oporowa (herb Sulima; ok. 1395 – 11 marca 1453) był arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem Polski w latach 1449-1453, a także biskupem kujawskim (1434-1449) oraz podkanclerzym koronny.
Życiorys
Władysław był drugim synem wojewody łęczyckiego Mikołaja z Oporowa. Ukończył studia na Uniwersytecie w Padwie, zdobywając tytuł doktora dekretów. W 1426 roku został profesorem na wydziale prawa oraz rektorem Uniwersytetu Krakowskiego.
W latach 1429-1434 pracował w kancelarii królewskiej Władysława II Jagiełły, a jego działalność obejmowała również politykę zagraniczną. W 1422 roku brał udział w procesie rzymskim przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu, a w 1430 roku był świadkiem przywileju jedlneńskiego. 31 grudnia 1435 roku podpisał akt pokoju w Brześciu Kujawskim.
W 1438 roku uczestniczył w konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego. Jego najważniejsze urzędy kościelne to biskupstwo włocławskie (1434-1449) i arcybiskupstwo gnieźnieńskie (1449-1453). Jako prymas Polski stał na czele kościoła przez cztery lata. W Oporowie, gdzie zmarł, był fundatorem gotyckiego zamku.
Bibliografia
- J. Fijałek, Polonia apud Italos scholastica saeculum XV, Kraków 1900.
- A. Gąsiorowski, Oporowski Władysław h. Sulima, Polski Słownik Biograficzny, t. XXIV, Wrocław 1979.
- J. Korytkowski, Arcybiskupi gnieźnieńscy, prymasowie i metropolici polscy od roku 1000 aż do roku 1821, Poznań 1888-1892.
- M. Kosman, Poczet prymasów Polski, Warszawa 1997.
- P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce. Słownik biograficzny, Warszawa 1992.
- K. R. Prokop, Arcybiskupi gnieźnieńscy w tysiącleciu, Kraków 2000.
- Zofia Wilk-Woś, Władysław z Oporowa, „Studia Claramontana”, t. 21, 2003.
Linki zewnętrzne
Władysław z Oporowa h. Sulima, Internetowy Polski Słownik Biograficzny.
