Kompilator skrośny
Kompilator skrośny (ang. cross compiler) to narzędzie, które generuje kod maszynowy dla platformy procesora różniącej się od tej, na której jest uruchomione. Jest kluczowe w sytuacjach, gdy nie można zainstalować narzędzi kompilacyjnych na docelowej platformie, co dotyczy zwłaszcza systemów wbudowanych.
Przykłady zastosowania
Typowym przypadkiem użycia kompilatora skrośnego jest kompilacja oprogramowania dla systemów wbudowanych. W tym scenariuszu kompilator działa na stacji roboczej, na przykład komputerze PC z procesorem Intel x86, i generuje kod dla systemów wbudowanych, takich jak urządzenia z mikroprocesorem ARM czy mikrokontrolerem AVR.
Powody użycia kompilacji skrośnej
- Przyspieszenie procesu kompilacji: Wykorzystanie wieloprocesorowych maszyn do budowy oprogramowania dla mniej wydajnych urządzeń.
- Specyficzne zasoby: Ograniczenia pamięciowe mogą uniemożliwiać lub utrudniać kompilację na urządzeniu docelowym.
- Jakość kodu: Procedury ciągłej integracji zalecają budowę projektu dla wszystkich docelowych architektur sprzętowych po każdej zmianie.
Kompilatory skrośne odgrywają zatem istotną rolę w procesie tworzenia oprogramowania, zwłaszcza w kontekście systemów wbudowanych, umożliwiając efektywną i elastyczną kompilację kodu.
