Wietrzenie solne (eksudacja) – rodzaj wietrzenia fizycznego, polegający na rozdrabnianiu skał poprzez mechaniczne działanie soli, spowodowane zmianami wilgotności. Zachodzi głównie w warunkach klimatu suchego.
Działanie tego rodzaju wietrzenia opiera się (podobnie jak w przypadku wietrzenia mrozowego) na rozszerzaniu się cieczy podczas jej krzepnięcia. Jednak w przypadku tego rodzaju wietrzenia krzepnącą cieczą nie jest woda lecz wysokoprocentowy, wodny roztwór soli.
Roztwory solne mogą krystalizować:
* na powierzchni skał – tworzą się wtedy wykwity, naskorupienia i pokrywy solne zwane eflorescencjami;
* w przypowierzchniowej warstwie skalnej (w szczelinach i porach) – tworzą się wtedy soczewki i skupienia zbudowane z kryształków solnych (są to subflorescencje);
* w zamkniętych przestrzeniach międzyskalnych – następuje wtedy rozsadzanie skały.
Bibliografia
* Klimaszewski M., 1994: Geomorfologia. PWN, strona 50.
Kategoria:Erozja
