Język Griko
Język griko jest ojczystym językiem Greków zamieszkujących Kalabrię i Apulię we Włoszech, znanych jako Italogrekowie. Choć często uznawany za dialekt nowogreckiego, griko wywodzi się bezpośrednio z dialektu doryckiego greki klasycznej. Język ten przez wieki był pod silnym wpływem łaciny oraz języka włoskiego, jednak wciąż pozostaje w dużym stopniu zrozumiały dla użytkowników współczesnej greki.
Dialekty i zapisy
Griko dzieli się na dwa główne dialekty:
- Griko-bovese (griko-calabro)
- Griko salentino
Język ten jest zapisywany alfabetem łacińskim. Lokalne władze nie stawiają przeszkód w jego oficjalnym użyciu.
Ożywienie kultury italogreckiej
Pod koniec XX wieku podejmowano próby ożywienia kultury italogreckiej poprzez:
- Nauczanie griko w szkołach i na kursach
- Wydawanie czasopism
- Utrzymywanie kontaktów z Grecją
Mimo tych wysiłków, wśród młodego pokolenia obserwuje się tendencję do asymilacji, co może prowadzić do zaniku języka.
Historyczne postacie związane z griko
Wśród osób mówiących w griko byli m.in. biskup Barlaam z Kalabrii oraz przyjaciel Petrarki, Leontius Pilatus.
Podsumowanie
Język griko, będący istotnym elementem kultury italogreckiej, stoi w obliczu wyzwań związanych z zachowaniem swojej tożsamości wśród młodzieży. Pomimo wpływów łacińskich i włoskich, pozostaje istotnym świadectwem dziedzictwa greckiego w południowych Włoszech.
