USS Ranger (CV-4)
USS Ranger (CV-4) był amerykańskim lotniskowcem z okresu międzywojennego, zaprojektowanym i zbudowanym od podstaw jako jednostka lotnicza. Wprowadzony do służby 4 czerwca 1934 roku, był pierwszym amerykańskim okrętem tego typu.
Historia
Prace nad USS Ranger rozpoczęto w stoczni Newport News Shipbuilding and Dry Dock w 1931 roku. W związku z ograniczeniami wynikającymi z traktatu waszyngtońskiego, okręt miał standardową wyporność wynoszącą 13 800 ton. Zrezygnowano z silnego opancerzenia i wysokiej prędkości na rzecz zwiększenia liczby przenoszonych samolotów.
Opis konstrukcji
- Wymiary pokładu lotniczego: 228,6 x 24,4 m.
- Hangar: 152 x 21 x 5,5 m.
- Usytuowanie kotłowni i dymnice: kotłownia za maszynownią, 6 zawiasowych kominów.
- Opancerzenie: do 51 mm, ograniczone tylko do rejonu siłowni.
- Uzbrojenie: 8 dział przeciwlotniczych L25 kal. 127 mm oraz dodatkowe uzbrojenie pomocnicze.
- Pojemność: od 80 do 86 samolotów, w tym Grumman F4F Wildcat i Douglas SBD Dauntless.
Przebieg służby
Po wejściu do służby USS Ranger działał w rejonie Atlantyku. W grudniu 1941 roku uczestniczył w patrolach, a w 1942 roku wspierał operację Torch w Maroku. Po powrocie do USA przeszedł remont i transportował samoloty do Afryki Północnej.
W 1943 roku wziął udział w operacji Leader, a następnie został przekształcony w lotniskowiec szkolny w 1945 roku.
USS Ranger został wycofany ze służby 18 października 1946 roku i sprzedany na złom w 1947 roku.
Dane techniczno-taktyczne
- Wyporność: standardowa 14 500 ton, pełna 20 500 ton.
- Długość całkowita: 234,4 m.
- Prędkość: 29,25 – 30,35 węzłów.
- Załoga: pokojowa 1788, wojenna 2000.
Podsumowanie
USS Ranger (CV-4) był pionierskim amerykańskim lotniskowcem, który odegrał istotną rolę w działaniach wojennych II wojny światowej, przekształcając się z jednostki bojowej w szkoleniową, zanim został wycofany ze służby.
