Umberto Eco
Umberto Eco (5 stycznia 1932 – 19 lutego 2016) był włoskim intelektualistą, semiologiem, filozofem, bibliofilem, mediewistą oraz powieściopisarzem. Najbardziej znany jest z powieści Imię róży (1980), która łączy elementy semiotyki, badań biblijnych, analizy kultury średniowiecznej oraz teorii literatury. Eco był również autorem wielu bestsellerów, takich jak Wyspa dnia poprzedniego (1994) i Cmentarz w Pradze (2010). Jego twórczość obejmowała także prace naukowe, książki dla dzieci i eseje dotyczące mediów oraz współczesnej kultury.
Życiorys
Eco był profesorem na Uniwersytecie we Florencji oraz Uniwersytecie w Bolonii, gdzie zajmował się semiotyką, komunikacją, teorią literatury i estetyką. Jego wpływ na humanistykę był znaczący, zwłaszcza w kontekście poststrukturalizmu. Poza twórczością beletrystyczną, pisał felietony, które były publikowane w tygodniku „l’Espresso” i zebrane w tomach Zapiski na pudełku od zapałek.
Eco był także założycielem wydziału studiów medioznawczych w Uniwersytecie San Marino oraz dyrektorem Scuola Superiore di Studi Umanistici. Był członkiem honorowym Kellogg College na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz członkiem Accademia dei Lincei. Otrzymał liczne tytuły doktora honoris causa, w tym od Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Uniwersytetu Łódzkiego. Zmarł na raka trzustki, a jego pogrzeb odbył się w Zamku Sforzów w Mediolanie.
Wybrana twórczość
Powieści
- Imię róży (1980)
- Wahadło Foucaulta (1988)
- Wyspa dnia poprzedniego (1994)
- Baudolino (2000)
- Tajemniczy płomień królowej Loany (2004)
- Cmentarz w Pradze (2010)
- Temat na pierwszą stronę (2015)
Opowiadanie
- Gnomy z planety Gnu (1994)
Prace naukowe i eseje
- Pejzaż semiotyczny (1972)
- Dzieło otwarte (1973)
- O bibliotece (1990)
- Zapiski na pudełku od zapałek (zbiór felietonów, 1993-1997)
- Lector in fabula (1994)
- Sztuka i piękno w średniowieczu (1994)
- Filozofia frywolna (2004)
- Jak napisać pracę dyplomową (2007)
- Teoria semiotyki (2009)
Umberto Eco pozostaje jedną z najbardziej wpływowych postaci współczesnej literatury i teorii kultury, a jego prace wciąż inspirują badaczy i czytelników na całym świecie.
