Układ Ekliptyczny
Układ ekliptyczny to sferyczny system współrzędnych, w którym głównym kierunkiem jest kierunek do punktu Barana, a kołem głównym – ekliptyka. Jest on szczególnie użyteczny do opisu ruchu planet w Układzie Słonecznym.
Współrzędne Ekliptyczne
W układzie ekliptycznym wyróżniamy dwa kluczowe współrzędne:
- Szerokość ekliptyczna (β) – kąt między płaszczyzną ekliptyki a kierunkiem do ciała niebieskiego, z zakresem od -90° do +90°. Dodatnie wartości odnoszą się do północnej półkuli, gdzie znajduje się Gwiazda Polarna.
- Długość ekliptyczna (λ) – kąt dwuścienny między płaszczyznami dwóch kół wielkich, z których jedno przechodzi przez punkt Barana, a drugie przez dane ciało niebieskie. Długość ta narasta od punktu Barana w kierunku ruchu Słońca, przyjmując wartości od 0° do 360°.
Szerokość i długość ekliptyczna są analogiczne do szerokości i długości geograficznej na Ziemi.
Współrzędne te są kluczowe dla określenia położenia planet, które zazwyczaj poruszają się blisko ekliptyki, co oznacza, że ich szerokość ekliptyczna jest bliska zeru, a główną informacją o ich położeniu jest długość ekliptyczna.
Literatura
- Flis Jan, Szkolny słownik geograficzny, WSiP 1986
Kategoria: Mechanika nieba, Układy współrzędnych astronomicznych
