Świątynia Luksorska
Świątynia Luksorska, znana także jako Świątynia Narodzin Amona, znajduje się w Luksorze w południowym Egipcie. Jest jednym z najważniejszych zabytków starożytnego Egiptu, obok świątyni w Karnaku, usytuowana na wschodnim brzegu Teb.
Historia budowy
Budowę świątyni rozpoczął Amenhotep III, a jego następcy kontynuowali prace, ostateczny kształt obiekt uzyskał za czasów Ramzesa II.
Aleja Sfinksów
Świątynie Amona w Luksorze i Karnaku połączone są Aleją Sfinksów o długości około 3 km, prowadzącą wzdłuż Nilu. Na jej końcu znajdują się dwa monumentalne pylony oraz obeliski.
- Obeliski: Dwa obeliski o wysokości 25 m (jeden z nich wywieziony do Paryża w 1833 r.)
- Posągi: Sześć posągów Ramzesa II oraz jego rodziny, z których do dziś przetrwały tylko dwa.
- Reliefy: Pylony zdobione są reliefami przedstawiającymi zwycięstwa Ramzesa nad Hetytami.
Architektura świątyni
Za pylonami znajduje się dziedziniec Ramzesa II otoczony podwójną kolumnadą. W tym kompleksie znajdują się:
- Kaplica Hatszepsut (po prawej stronie)
- Meczeta Abu al-Haggag (na ruinach świątyni, po lewej stronie)
Dziedziniec Ramzesa łączy się z dziedzińcem Amenhotepa III poprzez kolumnadę, gdzie ustawiono dwa posągi Ramzesa III.
Najstarsze elementy świątyni
Za dziedzińcem Amenhotepa znajduje się sala hypostylowa, a najstarsza część świątyni to sanktuarium poświęcone triadzie bóstw: Amonowi, Chonsu i Mut. W 1989 r. odkryto na dziedzińcu 20 posągów królewskich, z których najstarsze pochodzą z czasów Amenhotepa.
Wykorzystanie świątyni w późniejszych czasach
W czasach rzymskich na terenie świątyni znajdował się obóz wojskowy, a później wykorzystywana była jako kościół przez chrześcijan.
