Su-17 – Opis i Charakterystyka
Su-17, znany również jako Su-20 i Su-22 (kod NATO „Fitter”), to radziecki samolot myśliwsko-bombowy o zmiennej geometrii skrzydeł. Jego konstrukcja jest metalowa, półskorupowa, a załogę stanowi jeden pilot. Samolot został zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne Pawła Suchoja i wszedł do służby w 1970 roku. Produkcja trwała od 1969 do 1990 roku, a łączna liczba wyprodukowanych egzemplarzy wyniosła 2867.
Specyfikacje Techniczne
- Typ: Samolot myśliwsko-bombowy
- Napęd: 1 silnik turboodrzutowy Lulka AL-21F3
- Rozpiętość: 10,025 m (skrzydła złożone), 13,68 m (skrzydła rozłożone)
- Długość: 19,026 m
- Wysokość: 5,129 m
- Masa startowa: 16 400 kg (normalna), 19 500 kg (maksymalna)
- Prędkość maksymalna: 2230 km/h (Su-20)
- Zasięg: 2550 km (maksymalny)
- Uzbrojenie: 8 węzłów uzbrojenia o nośności do 500 kg każdy
Historia i Rozwój
Prace nad Su-17 rozpoczęły się w latach 60-tych, kiedy to podjęto próby poprawy właściwości samolotu Su-7. Po kilku prototypach, takich jak S-22I i S-32, pierwszy seryjny samolot Su-17 oblatano 1 lipca 1969 roku. W 1970 roku rozpoczęto masową produkcję. W kolejnych latach wprowadzano różne warianty, w tym Su-17M, który zyskał nowy silnik oraz lepsze wyposażenie awioniczne.
Użytkowanie i Wykorzystanie
Su-17 był używany przez wiele krajów, w tym Polskę, Angolę, Syrię, Wietnam i Jemen. W Polsce samoloty te były w służbie od 1974 roku, a ich ostatnie egzemplarze wycofano w 1997 roku. W Angoli i Libii Su-22 brały udział w konfliktach zbrojnych, a w Iraku były używane w czasie wojny iracko-irańskiej oraz podczas I wojny w Zatoce Perskiej.
Podsumowanie
Su-17, a jego różne wersje, odegrały istotną rolę w lotnictwie wojskowym wielu państw. Choć wycofany z aktywnej służby, pozostaje ważnym elementem historii lotnictwa, a jego konstrukcja i możliwości były podstawą dla dalszego rozwoju samolotów myśliwsko-bombowych.
Bibliografia
- Samolot Su-22M4, Książka 1, Charakterystyki lotno-techniczne, Dowództwo Wojsk Lotniczych, Poznań 1990.
- J. Gruszczyński, E.F. Rybak, Samoloty wojskowe Rosji, ALTAIR, Warszawa 1996.
