Stegodon – Wymarły Rodzaj Ssaka
Stegodon to rodzaj wymarłych ssaków z rzędu trąbowców, które zamieszkiwały Azję od pliocenu do plejstocenu. Ostatnie znane populacje, w tym karłowate stegodony, przetrwały do około 12 tysięcy lat temu na wyspie Flores, gdzie mogły być polowane przez ludzi, w tym Homo floresiensis.
Odkrycia i Datowanie
Skamieniałości stegodonów odkryto w chińskich prowincjach Junnan i Zhejiang, co sugeruje, że mogły one przetrwać do holocenu, a ich wiek mógł wynosić od 4100 do 7815 lat temu. Niemniej jednak, Turvey i współpracownicy (2013) zauważyli, że skamieniałości te zaginęły, co uniemożliwia weryfikację ich datacji. Próby datowania pozostałości z Zhejiang napotkały trudności z brakiem kolagenu, co dodatkowo podważa hipotezę o ich przetrwaniu w tym okresie.
Charakterystyka
Nazwa Stegodon pochodzi z greckich słów stegein (pokrywać) i odon (ząb), co odnosi się do wyjątkowej budowy ich zębów trzonowych. Cechą wyróżniającą były blisko osadzone ciosy, między którymi nie mieściła się trąba. Uważa się, że stegodony wyewoluowały ze stegolofodonów i są blisko spokrewnione z mamutami oraz współczesnymi słoniami indyjskimi (Elephas maximus).
Gatunki Stegodonów
W ramach rodzaju Stegodon znane są następujące gatunki:
- Stegodon sompoensis
- Stegodon airawana
- Stegodon aurorae
- Stegodon ganesha
- Stegodon huanghoensis
- Stegodon orientalis
- Stegodon shinshuensis
- Stegodon trigonocephalus
- Stegodon sondaari
- Stegodon florensis
Podsumowanie
Stegodon to fascynujący przykład ewolucji ssaków trąbowców, który przetrwał w różnych formach przez miliony lat, a ich historia dostarcza cennych informacji o faunie Azji w erze plejstocenu.
