Stargard Gubiński

Stargard Gubiński

Stargard Gubiński to wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin. Znajduje się nad rzeką Lubsza, przy drodze nr 287 oraz nieczynnym odcinku kolejowym Gubin – Lubsko. W latach 1973–1976 wieś była siedzibą gminy Stargard Gubiński, a w latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Historia

Nazwa wsi nie zmieniała się znacząco przez wieki. W 1357 roku znana była jako Stargrad, w 1393 roku jako Stargard, a w 1452 roku jako Stargrade. Od 1527 roku przyjęła ponownie nazwę Stargard, co oznacza „Stary Gród”. Pierwszym właścicielem wioski był Zache, mieszkaniec Gubina. Do 1848 roku wieś należała do majątku w Grabicach.

W 1954 roku we wsi powstała Gromadzka Rada Narodowa. Po zniesieniu powiatu gubińskiego, Stargard Gubiński wszedł w skład powiatu lubskiego. Liczba mieszkańców zmieniała się na przestrzeni lat: w 1988 roku wynosiła 217, w 1993 roku 181, a w 2000 roku 199 osób. Od 2004 roku wieś dysponuje siecią wodną.

Kościół

W miejscowości znajduje się kościół pod wezwaniem świętego Józefa, datowany na XIV wiek. W XVIII wieku został powiększony o ceglane przybudówki oraz drewnianą wieżę. Jest to salowa świątynia o prostokątnym rzucie, z wieżą wzniesioną na rzucie kwadratu. Korpus kościoła pokryty jest dachem trójspadowym, a wieża dachowym brogowym. Wewnątrz znajdują się wysokie, łukowato zamknięte okna, a główne wejście mieści się w przyziemiu wieży.

Wnętrze kościoła charakteryzuje się drewnianym stropem belkowym, wspartym na czworobocznych filarach. Ołtarz główny oraz prospekt organowy z dekoracją snycerską pochodzą z barokowej przebudowy świątyni. Za ołtarzem znajduje się dodatkowe pomieszczenie oraz krypta grobowa.