Tlatoani – Władca Ludów Nahua
Tlatoani, co w nahuatl oznacza „ten, który mówi”, to tytuł najwyższych władców ludów Nahua. W przypadku kobiet stosuje się tytuł cihuatlatoani. Gdy władca zarządzał wieloma miastami-państwami, określano go jako huey tlahtoani. Tlatoque byli wybierani przez możnych i sprawowali swoją funkcję dożywotnio. Tytuł ten był używany nie tylko przez Azteków, ale również przez inne ludy Nahua.
Władca uważany był za osobę świętą; jego stopy nie mogły dotykać ziemi, dlatego był noszony. Poddanym wolno było spoglądać na niego jedynie podczas świąt i uroczystości.
Etymologia
Termin tlatoani można przetłumaczyć jako „mówca”, co odnosi się do jego władzy i zdolności do rozkazywania. Pochodzi od słów „tla” (coś) i „(i)toa” (powiedzieć), co podkreśla znaczenie mówienia jako atrybutu władzy.
Termin tlahtohcayotl, uważany za synonim „królestwa”, odnosi się do terytorium pod panowaniem tlatoaniego.
