Stanisław Witkowski (filolog)

„`html

Stanisław Józef Witkowski

Stanisław Witkowski (1866–1950) był polskim filologiem klasycznym, papirologiem i mediewistą. Pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie Lwowskim oraz był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.

Życiorys

Urodził się w Andrychowie jako syn Karola i Marii z domu Paszków. Uczył się w Wadowicach, a następnie studiował filologię klasyczną i słowiańską na Uniwersytecie Jagiellońskim (1887–1891). Kontynuował naukę w Berlinie i Getyndze, gdzie zdobył wiedzę z zakresu archeologii i sanskrytu. W 1893 obronił doktorat, a w latach 1895–1898 pracował jako nauczyciel języków starożytnych. Habilitował się na Uniwersytecie Lwowskim w 1898, gdzie później objął kierownictwo Katedry Filologii Klasycznej.

W 1905 został profesorem zwyczajnym, a w 1931 piastował stanowisko rektora Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Witkowski był aktywnym członkiem Akademii Umiejętności oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W 1929 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

W swoich badaniach zajmował się m.in. papirologią, hellenistyką oraz historią starożytnego Egiptu. Jego prace miały znaczący wpływ na rozwój papirologii polskiej, a w 1925–1927 opublikował trzytomową syntezę dziejopisarstwa greckiego. Witkowski był również autorem wielu cenionych edycji oraz recenzentem prac innych filologów.