Stanisław Masłowski
Stanisław Stefan Zygmunt Masłowski (1853-1926) był polskim malarzem realistycznym, znanym przede wszystkim z pejzaży akwarelowych. Urodził się we Włodawie, pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. Jego ojciec, Rajmund Masłowski, był prawnikiem i brał udział w powstaniu styczniowym.
Życie i edukacja
Masłowski spędził dzieciństwo w różnych miejscowościach, związanych z pracą ojca, a jego edukacja artystyczna rozpoczęła się w Męskim Gimnazjum Klasycznym w Kaliszu, gdzie kształcił się pod okiem Stanisława Barcikowskiego. W Warszawie kontynuował naukę w Klasie Rysunkowej, zdobywając srebrny medal na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu.
Kariera artystyczna
- W latach 1884-1887 Masłowski nawiązał bliskie relacje z grupą artystów związanych z „Wędrowcem”.
- Na przełomie XIX i XX wieku jego twórczość przeszła przez różne fazy, od impresjonizmu do poszukiwania własnego stylu.
- W 1897 roku został członkiem ugrupowania artystów „Sztuka”.
- Jego prace zdobyły uznanie na wystawach, w tym medale na Wystawie światowej w Paryżu w 1900 roku.
- W latach 1907-1926 jego twórczość osiągnęła apogeum, z licznymi wystawami indywidualnymi i zbiorowymi.
Tematyka i styl
Masłowski często inspirował się Ukrainą, co odzwierciedla się w jego obrazach. Jego prace charakteryzują się realizmem z elementami impresjonizmu. Znane obrazy to m.in. „Duma Jaremy” i „Taniec Kozaków”, które łączą tematykę ludową z emocjonalnością.
Nagrody i odznaczenia
- 1875 – srebrny medal w Petersburgu
- 1900 – medal na Wystawie światowej w Paryżu
- 1925 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Wystawy
Masłowski uczestniczył w licznych wystawach, w tym:
- 1875 – „Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych”
- 1900 – Wystawa światowa w Paryżu
- 1925 – jubileuszowa wystawa w TZSP
Podsumowanie
Stanisław Masłowski był znaczącą postacią w polskim malarstwie przełomu XIX i XX wieku, którego prace odzwierciedlają bogactwo polskiego krajobrazu oraz tematy ludowe. Jego twórczość pozostaje ważnym punktem odniesienia dla kolejnych pokoleń artystów.
