Stanisław Domański
Data urodzenia: 8 maja 1916, Kłecko
Data śmierci: 22 listopada 1993
Życiorys
Stanisław Domański był polskim fitopatologiem i mykologiem. Choć jego ojciec, lekarz, pragnął, aby syn podążył tą samą drogą, Domański wybrał inne ścieżki. W latach 1937–1938 studiował wychowanie fizyczne na Uniwersytecie Poznańskim, a następnie przeniósł się na Wydział Rolniczo-Leśny tego samego uniwersytetu. Wybuch II wojny światowej przerwał jego studia, które ukończył dopiero w 1947 roku.
W swojej pracy magisterskiej zatytułowanej Badania nad przyczynami obumierania starszych drzewostanów sosnowych w Wielkopolskim Parku Narodowym w Ludwikowie, Domański zyskał uznanie i rozpoczął pracę jako adiunkt na uniwersytecie. W 1967 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1982 roku – profesora zwyczajnego.
Domański był aktywny w różnych instytucjach naukowych, w tym:
- Instytut Badawczy Leśnictwa w Warszawie
- Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu
- Wyższa Szkoła Rolnicza w Krakowie (gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Leśnego)
Był również członkiem Rady Naukowej Instytutu Botaniki PAN w Krakowie.
Odznaczenia
Stanisław Domański został uhonorowany licznymi odznaczeniami, w tym:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego”
Domański został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
