Informacje o SSM-N-8 Regulus I
SSM-N-8 Regulus I to amerykańska rakieta przeciwokrętowa, która była używana w latach 50. i 60. XX wieku. Została zaprojektowana w celu zwalczania celów morskich, a jej rozwój był odpowiedzią na potrzebę zwiększenia zdolności obronnych floty USA w okresie zimnej wojny.
Specyfikacja techniczna
- Typ: Rakieta przeciwokrętowa
- Zasięg: Około 150 mil morskich (278 km)
- Prędkość: Mach 0.9
- System naprowadzania: Inercyjny z doprowadzeniem radarowym
- Ładunek: Głowica konwencjonalna lub jądrowa
Historia i zastosowanie
Regulus I był pierwszą amerykańską rakietą dalekiego zasięgu. Wprowadzono go do służby w 1953 roku, a jego głównym celem była ochrona amerykańskich okrętów przed zagrożeniami ze strony floty nieprzyjaciela. Rakieta była umieszczana na okrętach podwodnych i krążownikach, co zapewniało jej mobilność oraz elastyczność w działaniu.
W latach 60. Regulus I był stopniowo zastępowany przez nowsze systemy rakietowe, takie jak Polaris, które oferowały lepsze osiągi i większe możliwości. Ostatecznie, w 1964 roku, program Regulus został zakończony, a rakiety wycofano z użytku.
Znaczenie militarne
Chociaż SSM-N-8 Regulus I nie jest już używany, jego rozwój miał istotny wpływ na ewolucję systemów rakietowych. Przyczynił się do wprowadzenia bardziej zaawansowanych technologii w zakresie naprowadzania i zasięgu, co stanowiło fundament dla przyszłych programów rakietowych.
Podsumowując, SSM-N-8 Regulus I był kluczowym krokiem w kierunku zwiększenia zdolności obronnych marynarki wojennej USA, a jego dziedzictwo wciąż wpływa na współczesne systemy rakietowe.
