Spaghetti Western – Nowa Era Westernu
Spaghetti western to gatunek filmowy, który zyskał popularność na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, często analizowany w kontekście brutalnych amerykańskich eposów. Przykładem jest film Bonnie i Clyde (1967) w reżyserii Arthura Penna.
Komedia Westernowa
W tym okresie pojawiły się również westernowe komedie, takie jak Lo chiamavano Trinità (1970) oraz Nazywam się Nobody (1973), które zdobyły ogromną popularność, przewyższając sukcesy filmów Sergio Leone.
Analiza Krytyczna
Przemiany w postrzeganiu spaghetti westernów w krajach anglosaskich były tematem pracy Spaghetti Westerns: Cowboys and Europeans from Karl May to Sergio Leone (1981) autorstwa Christophera Fraylinga. Zwrócił on uwagę na uprzedzenia amerykańskich krytyków wobec włoskiego nurtu, wskazując, że główni twórcy amerykańskich westernów, jak John Ford czy Howard Hawks, również nie byli z pochodzenia Amerykanami.
Wpływ na Innych Twórców
Spaghetti westerny miały znaczący wpływ na twórczość Quentina Tarantino. W jego filmie Kill Bill można dostrzec nawiązania do stylu Leone oraz innych obrazów, takich jak Se sei vivo, spara, Navajo Joe i Zawodowiec. Gatunek ten inspirował także filmy azjatyckie, w tym Sukiyaki Western Django.
Podsumowanie
Spaghetti westerny, dzięki swojej unikalnej estetyce i narracji, zrewolucjonizowały gatunek westernu, wpływając na kolejne pokolenia filmowców i wprowadzając nowe spojrzenie na kulturowe konwencje związane z tym gatunkiem.
