Serdab w architekturze staroegipskiej
Serdab, co w języku arabskim oznacza „piwnicę”, to niewielka komora znajdująca się wewnątrz mastaby lub piramidy, która pełniła funkcję miejsca przechowywania grobowego posągu zmarłego. Zazwyczaj usytuowany w południowej części grobowca, serdab był zamurowany i oddzielony od reszty pomieszczeń.
Reklama
W serdabie znajdowały się otwory, przez które zmarły, reprezentowany przez posąg, mógł „oglądać” ceremonie ofiarne. Te szczeliny były nazywane przez Egipcjan „oczami domu ka”, a samo pomieszczenie określano jako „dom posągu”, co podkreślało jego funkcję.
Pierwszym znanym przykładem serdabu jest grobowiec faraona Dżera z I dynastii, odkryty w Abydos.
Reklama
Reklama
Kategorie
- Sztuka sepulkralna
- Starożytny Egipt
