Muchobór Wielki
Muchobór Wielki (niem. Groß Mochbern, 1937-1945 Lohbrück) to osiedle w zachodniej części Wrocławia, które od 1 stycznia 1951 roku znajduje się w granicach administracyjnych miasta. Historia osiedla sięga średniowiecza, kiedy to w 1250 roku wieś została wspomniana w dokumencie papieskim jako Muchobor.
Historia
W 1315 roku po raz pierwszy użyto nazwy „Muchobór Wielki”, co wskazuje na wydzielenie z tej miejscowości Muchoboru Małego. Wieś była niegdyś częścią biskupstwa wrocławskiego, które utraciło ją w 1810 roku. W XIX wieku Muchobór zamieszkiwał także ludność polska, a obok niemieckiej, używana była polska nazwa osady.
W osadzie znajdowały się także kamienne krzyże, które według legend miały upamiętniać różne wydarzenia, w tym spotkanie trzech władców oraz lokalną epidemię. Historia krzyży jest niejasna, a ich pochodzenie nie zostało udokumentowane.
Osada zyskała połączenie kolejowe w 1843 roku, a w 1845 roku odnotowano 445 mieszkańców. W Muchoborze istniały szkoły, komora celna oraz różne zakłady, takie jak browar, gorzelnia i cegielnia.
Osiedle
Muchobór Wielki jest niewielkim, ale dynamicznie rozwijającym się osiedlem. Znajduje się tu kościół pw. św. Michała Archanioła, datowany na XV-XVI wiek. W 1973 roku powstały szklarnie Państwowego Gospodarstwa Ogrodniczego.
Komunikacja
Osiedle jest dobrze skomunikowane z Wrocławiem. Można tu dojechać autobusami linii:
- 107 (Pracze Odrzańskie – Krzyki)
- 119 (Sołtysowice – Racławicka)
- 122 (Dworzec Autobusowy – Muchobór Wielki Roślinna)
- 132 (Kromera – Oporów)
- 319 (Kamieńskiego pętla – Klecina stacja)
- 152 (Tarczyński Arena – Blacharska)
- Nocny 241 (Wrocław Nowy Dwór P+R – Osiedle Sobieskiego)
Na terenie osiedla znajduje się również stacja kolejowa Wrocław Zachodni, zapewniająca bezpośredni dojazd do Wrocławia Głównego.
Kultura
W Muchoborze Wielkim przy ul. Samborskiej mieści się nowa siedziba Wrocławskiego Klubu Formaty.
