Seborga – Mikronacja w Ligurii
Seborga, znane jako Księstwo Seborgi, to niewielkie miasteczko w północno-zachodnich Włoszech, w regionie Liguria, w prowincji Imperia. Od 1954 roku mieszkańcy deklarują symboliczne dążenie do niepodległości, co czyni Seborgę mikronacją. Według danych z 2010 roku, miasteczko zamieszkuje 319 osób, w tym 11,6% cudzoziemców.
Historia Seborgi
Dzieje Seborgi sięgają VIII wieku, kiedy to była własnością hrabiów Ventimiglii. W 954 roku hrabia Guido przekazał miejscowość benedyktynom. Od 1181 roku Seborga była przedmiotem sporów między opactwem a Republiką Genui, która formalnie nie sprawowała nad nią realnej władzy. W 1729 roku miasteczko kupił Wiktor Amadeusz II, a w 1861 roku Seborga stała się częścią Królestwa Włoch.
Księstwo Seborgi
W 1954 roku mieszkańcy ogłosili niepodległość, argumentując, że sprzedaż przez Sardynię w 1729 roku była nieważna. W 1963 roku Giorgio Carbone ogłosił się księciem Jerzym I i pełnił tę rolę do 2009 roku. Po nim władzę przejął Marcello Menegatto, a obecnie księżną jest Nina Menegatto.
Instytucje i Waluta
W latach 90. XX wieku przyjęto „konstytucję” oraz wprowadzono lokalną walutę luigino, która może być używana w niektórych sklepach. Obecnie 1 luigino jest równy 6 dolarom amerykańskim. W miasteczku wprowadzono również symboliczne granice, znaczków pocztowych oraz hymn, a także powołano „armię”, która liczy jednego żołnierza.
Władze i Turystyka
Według konstytucji, głową Księstwa jest książę wybierany na siedmioletnią kadencję. Władzę ustawodawczą sprawuje Rada Przeorów, a wykonawczą Tajna Rada, składająca się z księcia i dziewięciu ministrów. Samozwańcza niepodległość przyciąga turystów i przyczyniła się do odrestaurowania historycznego centrum Seborgi. Władze włoskie postrzegają Księstwo przychylnie, ponieważ jego działalność nie koliduje z obowiązkami obywateli wobec państwa.
Księstwo Seborgi obejmuje powierzchnię 14 km², w tym obszar samego miasteczka oraz tereny okalające.
