Rybitwa krótkodzioba
Rybitwa krótkodzioba (Gelochelidon nilotica) to średniej wielkości ptak wodny z rodziny mewowatych (Laridae), charakteryzujący się kosmopolitycznym i wędrownym stylem życia.
Podgatunki i zasięg występowania
Rybitwa krótkodzioba występuje w kilku podgatunkach, z których każdy zamieszkuje różne obszary geograficzne:
- Gelochelidon nilotica nilotica – Europa, Maghreb, Bliski Wschód, Kazachstan, Indie, północno-zachodnie Chiny. Zimuje w Afryce, Bliskim Wschodzie i Indiach. Sporadycznie obserwowana w Polsce.
- Gelochelidon nilotica addenda – Mandżuria i wschodnie Chiny, zimuje w Azji Południowo-Wschodniej.
- Gelochelidon nilotica macrotarsa – Australia.
- Gelochelidon nilotica aranea – wschodnie wybrzeże USA, Karaiby, wybrzeże Meksyku, zimuje w Ameryce Środkowej i Południowej.
- Gelochelidon nilotica vanrossemi – zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej, zimuje w Ekwadorze.
- Gelochelidon nilotica gronvoldi – wybrzeża od Gujany Francuskiej do północno-wschodniej Argentyny, Ekwador i północne Peru.
Morfologia
Rybitwa krótkodzioba nie wykazuje wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej ma czarną głowę i końce skrzydeł, popielaty grzbiet oraz białe ciało. Dziób i nogi są czarne. W szacie spoczynkowej głowa staje się szara, a młode osobniki mają brązowe plamki na grzbiecie.
Wymiary średnie:
- Długość ciała: 33–43 cm
- Rozpiętość skrzydeł: 85–103 cm
- Masa ciała: 130–300 g
Ekologia i zachowanie
Rybitwa krótkodzioba gniazduje na piaszczystych wybrzeżach i mierzejach, a podczas żerowania odwiedza wydmy, bagna i przybrzeżne zarośla. Gniazdo to wydrapany dołek, często wyściełany muszlami lub roślinami.
W zniesieniu znajduje się 1–3 jaj, które są wysiadywane przez 22–23 dni przez oboje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po kilku dniach, a po 28–35 dniach potrafią latać.
Pożywienie obejmuje owady, kraby, małe ssaki, płazy oraz ryby.
Status i ochrona
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje rybitwę krótkodziobą jako gatunek najmniejszej troski (LC). W Polsce gatunek ten objęty jest ścisłą ochroną. W 2006 roku szacowano, że globalna populacja wynosiła od 150 do 420 tysięcy osobników.
