Rufa – definicja i znaczenie
Rufa to tylna część jednostki pływającej, obejmująca zarówno część nawodną, jak i podwodną. W miarę rozwoju żeglugi, kształt rufy ulegał zmianom w zależności od używanych materiałów, przeznaczenia statków oraz mody panującej w danym okresie. Rufa może być zakończona pawężą, która jest prostopadła lub pochylona w kierunku rufy lub dziobu. W niektórych przypadkach rufa wystaje ponad powierzchnię wody, tworząc nawis rufowy.
Reklama
Rodzaje rufy
- Rufa ostra (szpicgat) – charakteryzuje się zbieżnością burty, tworząc tzw. tylnicę. To rozwiązanie wywodzi się ze Skandynawii i zapewnia dużą dzielność.
- Rufa płaska (platgat) – wyposażona w pionową pawęż.
- Rufa konchowa – pochodzi z XIX-wiecznych żaglowców, łączy pawęż z nawisem rufowym. Może mieć różne kąty nachylenia pawęży i jej wielkość.
- Rufa kanu – znana również jako koncha ostra, jest pośrednią formą między rufą konchową a ostrą, stosowaną na łodziach wikingów.
- Rufa retrousse – nazywana rufą odwróconą, ma trójkątny przekrój nachylony w kierunku dziobu. Jest popularna w jednostkach regatowych i turystycznych.
Jednostki z identycznym dziobem i rufą
Niektóre jednostki pływające mają identyczny dziób i rufę, co umożliwia pływanie w obu kierunkach bez konieczności obracania się. Przykłady to:
Reklama
- Promy rzeczne – mogą zmieniać kierunek pływania bez obracania.
- Żaglowce z jednym pływakiem bocznym (proa) – zmieniają halse, zamieniając dziób z rufą przy zwrocie.
