„`html
Pożdżenice
Pożdżenice to wieś w gminie Zelów, powiecie bełchatowskim, w województwie łódzkim, Polska. W latach 1975–1998 była częścią województwa piotrkowskiego.
Historia
Wieś szlachecka, w XVII wieku należała do rodziny Gomolińskich, a w XVIII do Szamowskich. Parafia została erygowana w 1622 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Wawrzyńca Gembickiego. Do 1863 roku była samodzielna, a potem włączona do parafii w Wygiełzowie. W 1927 roku przywrócono jej status samodzielnej parafii. Obecny kościół św. Kazimierza i św. Barbary, zbudowany w 1836 roku, jest drewniany, jednonawowy, z bogatym wyposażeniem wnętrza z XVII wieku. Przy kościele znajduje się dzwonnica z początku XIX wieku.
W 1843 roku we wsi mieszkały 30 rodzin czeskich, 33 niemieckie i tylko 6 polskich. W 1921 roku wieś liczyła 1061 mieszkańców, z czego 66% stanowili ewangelicy. Pożdżenice dzielą się na Pożdżenice i Pożdżenice Kolonię, założoną przez niemieckich kolonistów prawdopodobnie w XVIII wieku.
Religia
Opiekę duszpasterską nad niemieckimi kolonistami sprawował Kościół ewangelicko-augsburski. W 1857 roku Pożdżenice stały się filiałem Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Bełchatowie. Działał tu dom zborowy z kantorem, w którym odbywały się nabożeństwa i lekcje w języku niemieckim do 1934 roku.
Zabytki
Na liście zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa znajduje się:
- szkoła, początek XIX wieku, nr rej.: 436 z 25.07.1967
Szlaki turystyczne
Przez Pożdżenice prowadzi niebieski turystyczny Szlak „Osady Braci Czeskich”, który ma długość 65 km i łączy miejscowości od Widawy do Łask Kolumna.
„`
