Porzeczka alpejska
Porzeczka alpejska (Ribes alpinum L.) to krzew z rodziny agrestowatych (Grossulariaceae), występujący dziko w Europie, Azji (Kaukaz i Turcja) oraz Maroku.
Morfologia
Porzeczka alpejska to wielopostaciowy krzew osiągający wysokość do 2,5 m, pozbawiony kolców. Charakteryzuje się:
- Łodyga: Smukłe główne pędy z brunatną korą, szare gałęzie i zwisające, brunatnawo-żółte gałązki.
- Liście: Skrętoległe, 3-5-klapowane, z błyszczącą dolną stroną. Ogonki liściowe są gruczołowato owłosione.
- Kwiaty: Zielonkawo-żółte, zebrane w pachnące grona. Kwiaty męskie są w 10-30-kwiatowych gronach, a żeńskie w 2-5-kwiatowych.
- Owoce: Małe, czerwone, wielonasienne, mdłe w smaku, pojawiające się w lipcu.
Biologia i ekologia
Porzeczka alpejska to roślina wieloletnia i dwupienna, kwitnąca od kwietnia do czerwca. Preferuje świetliste lasy, zakrzewione zbocza oraz miejsca skaliste. Rośnie w górach w piętrach reglowych, na glebach wapiennych i dobrze znosi suszę, zacienienie oraz zanieczyszczenie powietrza. Gatunek ten jest charakterystyczny dla klasy Querco-Fagetea.
Zastosowanie
Porzeczka alpejska uprawiana jest jako roślina ozdobna, często stosowana w żywopłotach. Jest całkowicie odporna na mróz, a rozmnaża się przez nasiona lub sadzonki.
Przypisy
Kategoria: Agrestowate, Drzewa i krzewy ozdobne, Taksony opisane przez Karola Linneusza.
