Polarność w Chemii
Polarność to właściwość chemicznych indywiduów związana z obecnością elektrycznego momentu dipolowego, wynikającego z nierównomiernego rozkładu ładunków elektrycznych w cząsteczce. Większość cząsteczek jest elektrycznie obojętna, jednak w wielu z nich występuje przesunięcie elektronów w stronę jednego z atomów, co prowadzi do powstania dipola elektrycznego.
Przykład Cząsteczki Polarnej
Woda (H₂O) jest klasycznym przykładem cząsteczki polarnej. W jej strukturze, elektrony w wiązaniach są silnie przesunięte w stronę atomu tlenu, co powoduje, że ten atom ma cząstkowy ładunek ujemny, podczas gdy atomy wodoru mają cząstkowy ładunek dodatni. Kąt wiązań wody wynosi około 104,5°.
Cząsteczki Apolarne
Pomimo obecności spolaryzowanych wiązań, niektóre cząsteczki, takie jak dwutlenek węgla (CO₂), tetrachlorek węgla (CCl₄) i benzen (C₆H₆), mogą być apolarne z powodu symetrycznej budowy.
Właściwości Związków Polarnych
Polarne związki chemiczne wykazują szereg unikalnych właściwości, które odróżniają je od cząsteczek apolarnych:
- Zd zdolność do solwatacji innych cząsteczek polarnych.
- Lepsza rozpuszczalność w rozpuszczalnikach polarnych.
- Wyższe temperatury przejścia fazowego (topnienie, krystalizacja, wrzenie) w porównaniu do cząsteczek apolarnych o podobnej masie cząsteczkowej.
Wyższe temperatury przejścia fazowego są często wynikiem tworzenia wiązań wodorowych oraz silnych interakcji dipol–dipol.
Miara Polarności
Wartość względnej przenikalności elektrycznej może być stosowana jako miara polarności rozpuszczalników.
