Piemont – Informacje ogólne
Piemont to historyczny region administracyjny w północno-zachodnich Włoszech, graniczący z Francją, Szwajcarią, Lombardią, Emilią-Romanią oraz Ligurią. Stolicą regionu jest Turyn.
- Powierzchnia: 25 402 km²
- Liczba mieszkańców: 4,378 mln
- Gęstość zaludnienia: 172 os./km²
- Prezydent: Sergio Chiamparino (PD)
- Ważniejsze miasta: Asti, Alessandria, Cuneo, Novara, Vercelli
Piemont charakteryzuje się górzystym krajobrazem, z Alpami Zachodnimi na zachodzie i północy oraz Niziną Padańską w centralnej części. Region posiada bogatą sieć rzeczną, z rzeką Pad jako najważniejszą oraz dużymi jeziorami, takimi jak Maggiore.
Region ten jest jednym z najbardziej uprzemysłowionych w kraju, z rozwiniętym przemysłem samochodowym, maszynowym, elektrotechnicznym oraz hutnictwem aluminium i żelaza. W rolnictwie uprawia się zboża, warzywa, winorośl i trufle, a także prowadzi hodowlę bydła i trzody chlewnej. Piemont jest także popularnym miejscem turystycznym, oferującym liczne ośrodki narciarskie, takie jak Via Lattea i Bardonecchia.
Historia
Nazwa Piemont pojawiła się w XII wieku, odnosząc się do północnych terenów dzisiejszych Włoch. W starożytności region był zamieszkiwany przez Celtów, a następnie znalazł się pod panowaniem Imperium Rzymskiego. Od 568 roku był kontrolowany przez Longobardów, a później przez Franków. W okresie od XI do XV wieku region podzielono na pięć jednostek terytorialnych.
W XV wieku Piemont zjednoczył się, tworząc Księstwo Sabaudii-Piemontu. W 1720 roku stał się kluczowym regionem Królestwa Sardynii, a po okresie napoleońskim (1799–1814) odzyskał znaczenie jako centrum polityczne i gospodarcze. Po zjednoczeniu Włoch w 1860 roku Piemont stał się częścią nowego państwa, a jego historycznym dziedzictwem jest pierwszy król Włoch, Wiktor Emanuel II.
