Partia Wolności
Partia Wolności, założona 7 lipca 1990 roku przez Kornela Morawieckiego, wyrosła z podziemnego środowiska Solidarności Walczącej. Ugrupowanie to miało radykalnie antykomunistyczny charakter i jako jedyne w obozie solidarnościowym nie zaakceptowało ustaleń Okrągłego Stołu.
Historia i wybory
W wyborach parlamentarnych w 1991 roku, Partia Wolności wystawiła swoich kandydatów, w tym:
- Kornel Morawiecki (Wrocław)
- Maciej Frankiewicz (Poznań)
- Antoni Kopaczewski (Rzeszów-Tarnobrzeg)
- Edward Wóltański (Jelenia Góra-Legnica)
- Bogusław Gruszczyński (Radom)
- Jan Korycki (Warszawa)
- Piotr Jaworski (Łódź)
- Monika Borowska-Kolankiewicz (Białystok-Suwałki)
- Zbigniew Bereszyński (Opole)
- Jerzy Przystawa (Wałbrzych)
- Leszek Dobrzyński (Szczecin)
Ugrupowanie wydawało ogólnopolski tygodnik „DNI” i weszło w skład Ruchu dla Rzeczypospolitej, a w 1993 roku startowało w ramach Koalicji dla Rzeczypospolitej. Część członków Partii Wolności dołączyła później do Ruchu Odbudowy Polski.
Program polityczny
Partia Wolności postulowała:
- uchwalenie nowej konstytucji
- wybory samorządowe i prezydenckie w 1992 roku
- zakaz kandydowania w wyborach dla byłych aktywistów PZPR przez 10 lat
- przystąpienie Polski do NATO
- ograniczenie zasiłków dla bezrobotnych i wprowadzenie płatnych robót publicznych
- odsunięcie Leszka Balcerowicza z funkcji ministra finansów
- zniesienie popiwku
Działacze
- Przewodniczący: Kornel Morawiecki
- Wiceprzewodniczący: Maciej Frankiewicz
- Doradca kierownictwa: Romuald Kukołowicz
Bibliografia
Anita Gargas, Maciej Wojciechowski: Partie polityczne w Polsce. Krajowa Agencja Wydawnicza, Gdańsk 1991.