Park Ujazdowski
Park Ujazdowski to zabytkowy park w śródmieściu Warszawy, zlokalizowany przy Al. Ujazdowskich, między ul. Piękną a placem Na Rozdrożu. Jego powierzchnia wynosi 5,7 ha, a park jest ogrodzony i zamykany na noc.
Historia
W XIX wieku obszar, na którym obecnie znajduje się park, był niezabudowanym terenem wykorzystywanym do organizacji zabaw ludowych oraz ćwiczeń wojskowych. W związku z potrzebą utworzenia parku, część nieruchomości została przeznaczona na ten cel. Wschodnia część trafiła do Szpitala Ujazdowskiego, a fragment przy placu Na Rozdrożu zarezerwowano pod budowę cerkwi św. Michała Archanioła.
Park został zaprojektowany jako krajobrazowy, z elementami takimi jak staw o powierzchni 0,4 ha, stworzony przez Williama Heerleina Lindleya. W 1913 roku rosyjski prezydent miasta, Aleksander Miller, obronił park przed planowaną zabudową. W parku ustawiono kilka rzeźb, w tym kontrowersyjną rzeźbę Ewa autorstwa Edwarda Wittiga, która wywołała protesty organizacji religijnych.
Podczas II wojny światowej park nosił niemiecką nazwę Alleepark, a w 1944 roku zakazano wstępu do niego dla Polaków. Po wojnie, w kwietniu 1945 roku, park został oczyszczony i oddany do użytku mieszkańców. Jego układ zachował się do dziś, a w 2002 roku zakończono rewaloryzację parku.
Elementy parku
- Rzeźba Ewa Edwarda Wittiga (1911)
- Pomnik Ignacego Jana Paderewskiego
- Kamień upamiętniający Stanisława Jachowicza (1930)
- Zabytkowa waga osobowa (1898), ustawiona w parku w 1912
- Plac zabaw dla dzieci
Galeria
Plik: Otwarta waga w Parku Ujazdowskim.jpg|
Plik: Ewa Edward Wittig Park Ujazdowski w Warszawie.jpg|
Plik: Rotunda w Parku Ujazdowski w Warszawie.jpg|
Plik: Rzezba gladiatora w Parku Ujazdowskim w Warszawie.jpg|
Linki zewnętrzne
Park Ujazdowski to ważny element warszawskiego krajobrazu, oferujący przestrzeń do wypoczynku oraz różnorodne atrakcje dla mieszkańców i turystów.
