Pałac Zimri-Lima w Mari
Pałac Zimri-Lima w Mari to jeden z największych kompleksów pałacowych Mezopotamii, wzniesiony przez amoryckiego władcę Zimri-Lima w XVIII wieku p.n.e. Władca, który rządził w latach 1775-1761 p.n.e., rozbudował istniejący wcześniej pałac, którego najstarsze fragmenty pochodzą z końca III tysiąclecia p.n.e.
Kompleks pałacowy zajmuje powierzchnię około 2,5 ha i ma prostokątny kształt, z ponad 260 pomieszczeniami. Zbudowany głównie z suszonej cegły i gliny, pałac był piętrowy, z mury sięgającymi nawet 12 metrów wysokości. Jego architektura nawiązuje do stylów starosumeryjskiego i akadyjskiego.
Układ i funkcje pałacu
Do pałacu prowadził monumentalny zespół bramny, który składał się z dwóch dziedzińców. W centralnej części znajdował się duży dziedziniec oraz szereg mniejszych placów. Jednym z najbardziej efektownych elementów był dziedziniec przylegający do sali tronowej, z dekoracyjną sztuczną palmą, malowidłami oraz drzewami w donicach.
W pałacu zlokalizowane były:
- Pomieszczenia oficjalne (sale tronowe, kaplice)
- Pomieszczenia mieszkalne
- Kuchnie, spiżarnie i magazyny
- Łazienki z terakotowymi wannami
Woda była dostarczana i odprowadzana systemem ceramicznych rur kanalizacyjnych. Pałac posiadał również archiwum państwowe, w którym odkryto około dwudziestu tysięcy glinianych tabliczek z pismem klinowym, dokumentujących bogatą korespondencję dyplomatyczną z przełomu XVIII i XIX wieku p.n.e.
Znaczenie i losy pałacu
Pałac Zimri-Lima cieszył się dużą renomą wśród okolicznych władców, pełniąc funkcję rezydencji oraz ośrodka administracyjnego. Niestety, został zniszczony podczas najazdu Hammurabiego na początku lat pięćdziesiątych XVIII wieku p.n.e.
Odkrycia archeologiczne kompleksu miały miejsce w latach trzydziestych XX wieku, kiedy to francuska ekipa archeologów pod kierownictwem André Parrota odsłoniła jego pozostałości.
