Odwach w Poznaniu
Odwach to historyczny budynek znajdujący się na Starym Rynku w Poznaniu, wzniesiony w XVIII wieku. Został zaprojektowany przez warszawskiego architekta Jana Chrystiana Kamsetzera w stylu klasycystycznym. Budowę, realizowaną w latach 1783–1787, sfinansował starosta generalny Wielkopolski, Kazimierz Raczyński.
Historia
Pierwotnie w tym miejscu znajdował się drewniany budynek, który został zastąpiony nową konstrukcją. Odwach pełnił rolę siedziby straży miejskiej, a później policji. W okresie międzywojennym mieścił areszt garnizonowy. Budynek został poważnie uszkodzony podczas walk w 1945 roku, a następnie odbudowany w latach 1949–1951. Po odbudowie stał się siedzibą Państwowej Średniej Szkoły Baletowej, a w 1961 roku zyskał status Muzeum Ruchu Robotniczego im. Marcina Kasprzaka. Obecnie mieści Muzeum Powstania Wielkopolskiego 1918–1919, będące oddziałem Wielkopolskiego Muzeum Walk Niepodległościowych.
Architektura
Elewacja frontowa Odwachu charakteryzuje się gankiem ograniczonym ryzalitami. Cztery kolumny w porządku toskańskim wspierają architraw, na którym umieszczony jest fryz z tryglifami. Na attyce znajdują się kartusze: w centralnej części z herbem Rzeczypospolitej z czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego, po lewej z herbem Raczyńskich – Nałęcz, a po prawej z herbem Poznania.
Podsumowanie
Odwach w Poznaniu to zabytek o bogatej historii, który przeszedł przez różne etapy użytkowania i reconstrukcji. Dziś jest ważnym punktem na mapie kulturalnej miasta, przyciągającym zarówno mieszkańców, jak i turystów.
Bibliografia
- Włodzimierz Łęcki i Piotr Maluśkiewicz (Red.), Poznań od A do Z – Leksykon krajoznawczy, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań, 1998, s. 205
