„`html
Obłęże
Obłęże (kaszb. Òblëżé lub Òblãżé, niem. Woblanse) to wieś w województwie pomorskim, powiecie słupskim, w gminie Kępice, położona w Wysoczyźnie Polanowskiej przy drodze wojewódzkiej nr 208. Na zachód od miejscowości znajduje się Jezioro Obłęskie. Wieś oraz okoliczne miejscowości, takie jak Barcino, Barwino i Osieki, powstały w wyniku wykarczowania Puszczy Korzybskiej. W latach 1975–1998 Obłęże należało do województwa słupskiego.
Historia
Obłęże zostało po raz pierwszy wzmiankowane w 1301 roku w przywileju Sambora rugijskiego. Był to majątek rycerski, który w XVIII wieku był związany z rodziną Massow. W 1823 roku przeprowadzono regulację gruntów, co przyczyniło się do rozwoju wsi. Obłęże stało się znanym ośrodkiem hodowli owiec.
W 1918 roku majątek nabył graf Karl von Bismarck-Osten, a jego syn Friedrich Wilhelm był ostatnim właścicielem. W 1925 roku wieś liczyła 556 mieszkańców i 50 budynków mieszkalnych. Do 1945 roku Obłęże należało do powiatu Rummelsburg, rejencji koszalińskiej, prowincji Pomorze. Gmina Obłęże obejmowała również osadę Szoferajka.
Pod koniec II wojny światowej mieszkańcy wsi uciekali przed Armią Czerwoną. Obłęże zostało zajęte przez te oddziały 6/7 marca 1945 roku. Po wojnie wieś przeszła pod polską administrację, a majątek pozostawał w rękach Armii Czerwonej do 1957 roku. Niemiecka ludność została wysiedlona do końca 1947 roku, z niewielką ilością wyjątków.
Znani mieszkańcy
- Kaspar Otto von Massow (1665–1736) – urzędnik pruskiej administracji i minister wojny.
Linki zewnętrzne
- Obłęże
- Wczesnośredniowieczny kompleks osadniczy w Obłężu na Pomorzu (archeowiesci.pl, 2021-08-16)
„`
