Noc św. Bartłomieja

Noc św. Bartłomieja, znana także jako „krwawe wesele paryskie”, to wydarzenie, które miało miejsce w nocy z 23 na 24 sierpnia 1572 roku. Rzeź hugenotów, dokonana przez katolików w Paryżu, była odpowiedzią na napięcia między tymi dwiema grupami religijnymi. Nazwa odnosi się do święta liturgicznego św. Bartłomieja, obchodzonego 24 sierpnia.

Tło historyczne

Francja borykała się z wieloma buntami hugenotów, a Katarzyna Medycejska postanowiła zorganizować małżeństwo między Henrykiem, synem kalwińskiej królowej Nawarry, a Małgorzatą, aby przywrócić pokój. W tym czasie w Niderlandach narastał konflikt zbrojny, co dodatkowo wpływało na sytuację we Francji.

Plan zamachu na hugenotów

W obliczu rosnącego zagrożenia ze strony hugenotów, król Karol IX i jego matka Katarzyna postanowili zabić protestanckich przywódców, w tym admirała Coligny’ego. Obawiano się, że hugenoci planują zamach na rodzinę królewską. W nocy z 23 na 24 sierpnia rozpoczęła się masakra, która szybko wymknęła się spod kontroli.

Masakra i jej konsekwencje

Początkowo król nie interweniował w trakcie rzezi, jednak z biegiem czasu wydał rozkazy mające na celu zakończenie przemocy, które jednak były ignorowane. Ostatecznie szacuje się, że w wyniku Nocy św. Bartłomieja zginęło tysiące hugenotów. Wydarzenie to pogłębiło podziały między katolikami a protestantami w całej Europie.

Reakcje i późniejsze wydarzenia

Papież Grzegorz XIII początkowo cieszył się z zamachów na hugenotów, jednak z biegiem czasu, gdy dotarły do niego prawdziwe informacje o masakrze, wyraził zaniepokojenie. Hiszpania, pod rządami Filipa II, również poparła działania przeciwko hugenotom, ale starała się uniknąć podobnych masakr na swoim terytorium.