„`html
Otto Hofmann
Otto Hofmann (ur. 16 marca 1896 w Innsbrucku, zm. 31 grudnia 1982 w Bad Mergentheim) był SS-Obergruppenführerem oraz wyższym dowódcą SS i Policji, odpowiedzialnym za niemieckie osiedla w okupowanej Polsce.
Życiorys
Hofmann rozpoczął karierę wojskową w sierpniu 1914 roku jako artylerzysta w Królewskiej Armii Bawarskiej. Po ranieniu w Rumunii i pobycie w niewoli, powrócił do armii, gdzie przeszedł szkolenie pilota i pracował jako obserwator lotniczy do 1919 roku. Następnie przez kilka lat prowadził działalność w branży winiarskiej.
Wstąpił do NSDAP w kwietniu 1923, a do SS 17 grudnia 1931, gdzie służył w jednostkach zmotoryzowanych. W marcu 1934 roku objął dowództwo 21. pułku SS w Magdeburgu, a od maja 1935 był zwierzchnikiem XV Okręgu SS w Hamburgu.
1 stycznia 1937 roku przeniesiono go do Urzędu ds. Genealogii w Głównym Urzędzie Rasy i Osadnictwa SS (SS-RuSHA). Początkowo kierował Biurem Czystości Rasowej, a od 9 lipca 1940 roku stał na czele całego urzędu. Wziął udział w konferencji w Wannsee 20 stycznia 1942 roku, gdzie był odpowiedzialny za germanizację polskich dzieci oraz „opiekę nad rodowodem”. Podczas konferencji podberlińskiej żądał sterylizacji Niemców z domieszką krwi żydowskiej.
W kwietniu 1943 roku objął komendę nad jeńcami wojennymi w okręgu obronnym V, pełniąc tę funkcję do końca wojny. W marcu 1948 roku, w procesie przeciwko RuSHA, został skazany na 25 lat więzienia za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne. Zwolniono go w 1954 roku po ułaskawieniu, po czym pracował w handlu w Wirtembergii.
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny
- Krzyż Zasługi Wojennej
Podsumowanie
Otto Hofmann był kluczową postacią w strukturach SS, odpowiedzialną za politykę germanizacji w okupowanej Polsce oraz zarządzanie osiedlami niemieckimi. Po wojnie został skazany za zbrodnie wojenne, jednak po kilku latach spędzonych w więzieniu powrócił do życia cywilnego.
„`
