Niska Jabłonica

Niska Jabłonica

Niska Jabłonica, znana także jako Jabłonica lub Jabłonka, to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Borkowice, nad rzeką Jabłonicą. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa radomskiego. Wierni Kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rzucowie.

Historia wsi

Historia Niskiej Jabłonicy sięga XIII wieku. W XV wieku wieś została opisana przez Długosza jako własność Klasztoru Wąchockiego. W dokumentach z 1260 roku wieś została wymieniona jako „Jablonicza” w kontekście posiadłości klasztoru jędrzejewskiego. Przez zamianę przeszła pod zarząd klasztoru wąchockiego.

W 1274 roku Borzuj z Ninkowa informował, że otrzymał wieś Jabłonica od klasztoru wąchockiego w celu jej poprawy. W 1354 roku opat wąchocki Janusz oddał wieś w zastaw na 13 lat.

W czasach Długosza wieś miała 6 tan, zagrodę, karczmę, młyn oraz folwark klasztorny. Klasztor pobierał dziesięcinę o wartości do 4 grzywien.

W XIX wieku miejscowość znana była jako Jabłonka. W 1827 roku odnotowano tu 18 domów i 123 mieszkańców, a w 1862 roku liczba domów wzrosła do 28, a mieszkańców do 239. W tym czasie wieś dysponowała 194 morgami ziemi dworskiej i 315 morgami włościańskimi. Osada leśna miała także rządowy zakład żelaza.

Na mapie z 1938 roku Jabłonica została zaznaczona jako osada leśna.