Nieżywięć
Nieżywięć, znany w języku kaszubskim jako Nieżëwiãc oraz w niemieckim jako Niesewanz, to wieś położona w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Człuchów. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa słupskiego. Obecnie jest sołectwem gminy Człuchów.
W historii miejscowości ważnym momentem było wcielenie jej do Prus w 1772 roku. W latach 1920–1939 znajdowała się w bliskiej odległości od granicy z Polską, a po II wojnie światowej, w 1945 roku, została ponownie włączona do Polski.
Historia
Wieś ma swoje korzenie w XIV wieku. W 1373 roku mistrz Winrych Kniprode nadał dziedzicznie Mikołajowi z Nieżywiec i Mikołajowi Trebenitz 50 włok ziemi w zamian za powinności lennych. W XVII wieku Nieżywięć przeszedł w ręce jezuitów z Chojnic, których dobra zostały skonfiskowane przez rząd pruski 10 lutego 1773 roku.
W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego z 1886 roku wieś opisana jest jako leżąca przy granicy powiatu chojnickiego, wzdłuż szosy z Chojnic do Człuchowa. Z danych z 1868 roku wynika, że wieś miała 3758 mórg obszaru oraz 141 budynków, w tym 67 domów mieszkalnych, zamieszkałych przez 501 mieszkańców (370 katolików i 131 ewangelików).
Podsumowanie
- Wieś Nieżywięć znajduje się w województwie pomorskim.
- Od 1772 roku w granicach Prus, w 1945 roku włączona do Polski.
- Historia sięga XIV wieku, z ważnymi wydarzeniami związanymi z jezuitami.
- W 1868 roku liczba mieszkańców wynosiła 501.
